Pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym

Michał Jabłoński
23 stycznia, 2025

Czy przekroczenie 183 dni pobytu w Polsce sprawia, że automatycznie stajesz się rezydentem podatkowym? Jak dokładnie liczyć dni i jakie są praktyczne konsekwencje takiego statusu? Wyjaśniamy szczegóły, pokazując, jak działa kryterium długości pobytu i co to oznacza w kontekście polskiego prawa podatkowego. Odkryj, jak wpływa to na Twoje finanse i co musisz wiedzieć o zasadzie "183 dni".

Co oznacza pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym?

Przekroczenie pobytu na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym jest jednym z dwóch kluczowych kryteriów określających, kto zostaje uznany za polskiego rezydenta podatkowego. W praktyce oznacza to, że jeśli spędzisz więcej niż połowę roku kalendarzowego w Polsce, podlegasz tutaj nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Co to znaczy? Musisz rozliczać w Polsce całość swoich dochodów, bez względu na miejsce ich uzyskania.

Jednak co dokładnie oznacza 183 dni i jak liczyć te dni? Spójrzmy na szczegóły.

Jak liczyć 183 dni pobytu?

Metoda fizycznej obecności

W Polsce liczba dni pobytu jest obliczana na podstawie metody fizycznej obecności, co oznacza:

Do liczby dni wlicza się każdą część dnia spędzoną w Polsce, nawet jeśli był to tylko krótki przystanek, np. przylot czy odlot.
Dni pełne spędzone poza granicami Polski nie są wliczane do limitu.
Licznik 183 dni dotyczy sumy wszystkich dni w danym roku kalendarzowym, niezależnie od celu wizyty.

Przykład praktyczny:
Pan Adam spędza większość roku na delegacjach za granicą, ale regularnie odwiedza Polskę na kilka dni w miesiącu. Łącznie w ciągu roku przebywał w Polsce 190 dni. Pan Adam spełnia kryterium „183 dni”, więc zostaje uznany za polskiego rezydenta podatkowego.

Krótkie pobyty a rezydencja podatkowa

Często osoby odwiedzające Polskę na krótkie pobyty, np. w celach biznesowych czy rodzinnych, błędnie zakładają, że takie wizyty nie wpływają na ich status podatkowy. W rzeczywistości każda obecność w Polsce, nawet kilkugodzinna, jest uwzględniana w łącznej liczbie dni.

Przykład:
Pani Julia mieszka na stałe w Niemczech, ale regularnie przyjeżdża do Polski na weekendy i święta. W ciągu roku kalendarzowego spędziła w Polsce 185 dni. Mimo że jej główne miejsce zamieszkania znajduje się za granicą, zostaje uznana za rezydenta podatkowego Polski.

ZOBACZ RÓWNIEŻ

Kryterium 183 dni w świetle orzecznictwa

Kryterium „183 dni” jest jednym z najważniejszych elementów, które pozwalają ustalić, co znaczy rezydent podatkowy w Polsce. Liczba dni spędzonych na terytorium kraju w danym roku podatkowym to wyznacznik, który często przesądza o statusie rezydenta, niezależnie od innych czynników. Polskie sądy administracyjne wielokrotnie analizowały, jak stosować to kryterium, i wypracowały kilka kluczowych interpretacji. Poniżej omówimy najważniejsze orzeczenia, które pomogą zrozumieć, jak praktycznie stosować zasadę „183 dni”.

Wyrok WSA w Łodzi (I SA/Łd 493/17)

Sąd podkreślił, że pobyt w Polsce powyżej 183 dni w roku podatkowym stanowi kluczowe kryterium do uznania osoby za rezydenta podatkowego. Co istotne, liczenie dni odbywa się na podstawie fizycznej obecności w Polsce, niezależnie od celu wizyty. Nawet jeśli przebywasz w Polsce w celach prywatnych, takich jak urlop, te dni są wliczane do limitu.

Przykład: Osoba odwiedzająca Polskę na wakacje oraz krótkie podróże służbowe przekracza próg 183 dni w roku podatkowym. W takiej sytuacji zostaje uznana za rezydenta podatkowego, mimo że jej główne miejsce zamieszkania znajduje się za granicą.

Wyrok WSA w Warszawie (II SA/Wa 2130/23)

W tym orzeczeniu sąd potwierdził, że każda część dnia spędzona w Polsce, nawet kilkugodzinna, jest uwzględniana w łącznym limicie 183 dni. Nawet przeloty przez polskie lotniska czy krótkie przystanki mogą mieć wpływ na status podatkowy danej osoby.

Przykład: Podatnik mieszka na stałe w Niemczech, ale regularnie odwiedza rodzinę w Polsce na krótkie wizyty. Każda wizyta, nawet jednodniowa, jest wliczana do liczby dni. W rezultacie, mimo krótkotrwałych wizyt, osoba ta przekracza limit 183 dni i staje się polskim rezydentem podatkowym.

Wyrok WSA w Bydgoszczy (I SA/Bd 403/24)

Orzeczenie wskazuje, że przekroczenie limitu 183 dni w sumie powoduje automatyczne uznanie za rezydenta podatkowego, niezależnie od innych kryteriów, takich jak miejsce stałego zamieszkania czy centrum interesów życiowych. Kluczowe jest jedynie, czy faktyczna obecność w Polsce przekracza próg dni.

Przykład: Osoba prowadząca działalność gospodarczą w Wielkiej Brytanii regularnie odwiedza Polskę w celach biznesowych. W sumie spędza tutaj 190 dni w roku podatkowym. W tej sytuacji urząd skarbowy uznaje Polskę za kraj rezydencji podatkowej, mimo że miejsce zamieszkania znajduje się za granicą.

Praktyczne konsekwencje pobytu ponad 183 dni

Przekroczenie 183 dni pobytu na terytorium Polski w roku podatkowym ma istotne konsekwencje, zarówno podatkowe, jak i formalne. Osoba, która spełnia to kryterium, automatycznie zostaje uznana za polskiego rezydenta podatkowego, co wiąże się z koniecznością rozliczania w Polsce całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich uzyskania. Co to oznacza w praktyce? Zrozumienie tych konsekwencji jest kluczowe, aby uniknąć potencjalnych problemów finansowych i prawnych. Poniżej przedstawiamy najważniejsze aspekty, które wyjaśniają, co znaczy rezydent podatkowy w kontekście 183 dni pobytu.

Nieograniczony obowiązek podatkowy

Jako rezydent podatkowy Polski podlegasz nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza, że musisz rozliczać w Polsce całość swoich dochodów, niezależnie od tego, gdzie zostały osiągnięte. Dotyczy to m.in. wynagrodzenia z pracy za granicą, przychodów z inwestycji, dochodów kapitałowych czy zysków z wynajmu nieruchomości.

Przykład:
Pan Marek mieszka w Niemczech, ale w 2024 roku spędził w Polsce 190 dni, odwiedzając rodzinę i prowadząc negocjacje biznesowe. Ponieważ przekroczył próg 183 dni, musi rozliczyć w Polsce całość swoich dochodów, w tym również wynagrodzenie uzyskane z niemieckiego pracodawcy.

Możliwość podwójnego opodatkowania

Brak zastosowania odpowiednich umów międzynarodowych, takich jak umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, może skutkować koniecznością zapłaty podatków zarówno w Polsce, jak i w kraju, w którym uzyskujesz dochody. Aby tego uniknąć, warto przeanalizować swoją sytuację z doradcą podatkowym i upewnić się, że korzystasz z odpowiednich ulg lub metod wyłączenia dochodu z opodatkowania.

Przykład:
Pani Anna pracuje w Wielkiej Brytanii, ale w 2024 roku spędziła 200 dni w Polsce, odwiedzając rodzinę i zarządzając inwestycjami. Jeśli nie skorzysta z zapisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Wielką Brytanią, może być zobowiązana do zapłaty podatków w obu krajach.

Konieczność prowadzenia rejestrów pobytu

Osoby, które często podróżują między krajami, powinny dokładnie dokumentować swoje dni pobytu w Polsce. W razie sporu z urzędem skarbowym takie rejestry mogą pomóc udowodnić, że nie spełniasz kryterium 183 dni. Warto przechowywać bilety lotnicze, potwierdzenia rezerwacji hoteli oraz inne dokumenty, które potwierdzają Twoją obecność (lub jej brak) w Polsce.

Przykład:
Pan Tomasz, obywatel Szwecji, odwiedza Polskę w celach służbowych. W 2024 roku, na podstawie szczegółowych zapisów w kalendarzu oraz biletów lotniczych, udowodnił, że spędził w Polsce 175 dni, co pozwoliło uniknąć uznania go za polskiego rezydenta podatkowego.

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak założyć spółkę na Cyprze?

Kliknij tutaj, aby umówić się na konsultację!

Skontaktuj się z nami

Mój komentarz

Przekroczenie 183 dni pobytu na terytorium Polski to pozornie prosty warunek, który może jednak mieć poważne konsekwencje podatkowe. Jeśli zastanawiasz się, czy spełniasz kryteria polskiego rezydenta podatkowego, warto zasięgnąć profesjonalnej porady. Nasza kancelaria specjalizuje się w analizie międzynarodowych rezydencji podatkowych i pomoże Ci w: